Ingeburgerd

De eerste week op stage. Zoals jullie weten lopen wij (Michelle en ik) stage in een revalidatiecentrum voor jongere jongens. Mijn eerste indruk toen ik hier aankwam was dat Hellabeem, zo heet de stichting, net een klein dorpje is. Er zijn verschillende gebouwen, o.a. een therapieruimte, eetzaal, grote keuken, zwembad, hostel waar de jongens en de nanny’s wonen, kamers voor de stagiaires, klaslokalen en het huis van de oprichters. De 28 jongens die hier intern zitten krijgen naast onze psychomotorische/bewegingsagogische therapieën ook behandeling van de fysiotherapeut. Maar dat is niet het enige, want de jongens worden opgeleid om straks zelfstandig ergens te gaan werken of een zaakje te openen. Wat veel voorkomt is dat de jongens een klein computerzaakje gaan opstarten. Dit zie je ook veel terug in de dorpen en steden. Hiervoor krijgen de jongens ook verschillende lessen zoals computerles, koken, Engels, lezen en schrijven, creatief uurtje en sport zodat ze steeds meer zelfstandigheid gaan ontwikkelen.

Tijdens de eerste week werden wij voorgesteld aan de jongens en gingen we de eerste dag observeren hoe de fysiotherapeut te werk ging. Sameera de fysiotherapeut is min of meer ook onze begeleider. Sameera deed verschillende jongens behandelen en hij vertelde wat de ziektebeelden waren. Hij maakte ons duidelijk wat wij met hun konden gaan doen en geloof me, het is niet eentonig. Ondanks dat de jongens erg slecht Engels praten moeten we zorgen met gebaren en gekke fratsen dat de jongens ons begrijpen. Ieder kind is weer anders, de een is er erger aan toe dan de ander en daarom ben je met verschillende doelen aan de gang. Ik geef een klein voorbeeldje waar ik gisteren mee te maken kreeg. Ik had een jongen van 17 die verschillende tumoren in zijn lijf heeft en hij heeft niet lang meer te leven. Zit in een rolstoel maar kan voor zijn doen nog super sporten. Bij zo’n kido gaat het er alleen maar om dat hij tijdens het sporten een uitdaging heeft en dat hij zoveel mogelijk plezier maakt. Ik was met hem naar een veldje gegaan en had op een paal van 3,5 meter een stoel gezet. Vraag me niet hoe ik het heb gedaan;) en op die stoel had ik een kegel gezet die hij moest omgooien met een frisbee. Je kan je natuurlijk voorstellen dat hij dat nog niet eerder had gedaan en dat kon je wel van zijn gezicht aflezen. Als je toch zoiets een paar keer per dag mee maakt dan weet je toch waarom je aan de andere kant van de wereld zit.
Verder heb ik ook deze week voor de eerste keer met mijn handen gegeten en wat is dat raar om te doen. Je moet van alles wat je op je bord hebt een klein beetje pakken en dan moet je samen met de rijst een bolletje maken en dan in je mond proppen. Het in de mond proppen is geen probleem alleen wat is het toch Fucking scherpppp. De tranen liepen me soms over de wang en wij Hollanders zijn toch niet gewend om pittig te eten, althans ik niet. Natuurlijk gaf dit wel weer de grootste lol bij de jongens.

De jongens: ik vind ze tot nu toe allemaal helden! Hoe ze allemaal met elkaar omgaan is onvoorstelbaar. Iedereen staat klaar voor de ander en ze helpen elkaar onderling allemaal super. Hier stond ik mezelf soms echt over te verbazen, ook wat die mennekes allemaal kunnen. Gisteren had ik mijn eerste cricket wedstrijd gespeeld. Cricket is hier samen met volleybal DE sport. Ondanks de beperkingen zijn ze zo fanatiek en kunnen ze het zo ontiegelijk goed. Een jongen met 1 been stond in het veld maar snel en een coördinatie dat hij had pff hij maakte zelf een zweefduik naar een bal toe, ving hem en maakte die zweefduik ook nog af met een mooie koprol. Als ik jury was geweest was de uitvoering een tien geweest. Natuurlijk wou ik meteen klappen maar de jongens waren me al voor en er werd gefloten, geschreeuwd noem maar op. Toen moest ik ook gaan slaan. De regels begreep ik niet, nu nog steeds maar half. Maar toch had ik het goed gedaan en een paar keer een soort homerun geslagen.

Vanavond staat de volgende wedstrijd weer op het programma.
Wilt u kaartjes bemachtigen kunt u mij bereiken op mijn Sri Lankaans nummer 0771321282

Foto’s zet ik altijd op facebook!